Blogbericht van gisteren :-)
Het weekend was kort maar gezellig.
Zaterdagochtend zijn we rustig opgestaan, we gingen 'uitslapen' maar
hier is dit echt onmogelijk dus om 7u waren we al wakker. Na het
ontbijt zijn we nog even gaan checken in het gezondheidscentrum of er
geen bevallingen op ons stonden te wachten (dat was jammer genoeg
niet het geval) aangezien er om 7u al een bevalling was en de
verpleegster het absoluut niet nodig vond om ons te bellen omdat er
'geen geld op de gsm stond' wat absoluut niet kan. We besloten dan om
na de middag rustig naar Butare te gaan en het ziekenhuis te zoeken
waar we binnenkort stage gaan lopen. 's Middags werd het hier ineens
druk want blijkbaar was er een verlovingsfeest, dus vonden we het
niet echt erg om weg te zijn :).
Eenmaal in Butare begon de zoektocht
naar Kabutare (het ziekenhuis dus), al snel hadden we het gevonden en
we zagen het al helemaal zitten. We zijn een kijkje gaan nemen op de
materniteit en de verloskamer en we wilden al onmiddellijk starten,
jammer genoeg was dat niet mogelijk :-)
 |
Kabutareç |
 |
Jummie!! |
Na het bezoek aan het ziekenhuis
wandelden we richting het opvangtehuis waar we binnenkort dan zouden
logeren, maar door de hitte hebben we eventjes een tussenstop gemaakt
en hebben we een heerlijke dame blanche gegeten (hier keken we al zo
lang naar uit). Na de dame blanche ging de zoektocht naar het
opvangtehuis verder, maar dit hebben we jammer genoeg niet gevonden
(volgende keer beter!). We besloten om dan maar terug te gaan
richting klooster en toen we hier toekwamen werden we uitgenodigd op
het verlovingsfeest. Het verloopt hier echt helemaal anders. De twee
families zaten rechtover elkaar en de 'bruid' zat in het midden met
haar 'bruidsmeisjes' (ze vormden eigenlijk een U), in het midden werd
er dan gedanst afwisselend mannen en vrouwen (vrienden). Het was
echt geweldig om dit te kunnen meemaken! Na het feest gingen we eten
en naar dagelijkse gewoonte gingen we dan nog eens een kijkje nemen
in het gezondheidscentrum, om te zien of er geen vrouw was binnen
gekomen. Er bleek weeral geen vrouw te zijn dus besloten we om nog
even de sfeer van het feest op te snuiven en dan gingen we naar bed,
dat was toch het plan .. Toen we net wilde vertrekken naar onze
kamers kwam John, de nachtwaker, ons roepen om te zeggen dat er een
vrouw ging bevallen we zijn naar beneden gelopen en hebben ons snel
klaargemaakt voor de bevalling. We stonden daar in onze gewone kleren
en ik heb snel een schort die in de verloskamer hangt aangetrokken en
Femke is naar boven gelopen voor de bovenstukken van de stagepakken
te halen. Ze was net op tijd terug en dan begon de vrouw te persen.
Er werd een kerngezonde jongen geboren :-). Na de bevalling hebben we
dan nog eens gezegd aan Joseph (de verpleger van dienst) dat hij ons
zeker mocht/ moest bellen als er nog een vrouw zou binnenkomen. We
dachten dat onze avond wel voorbij was, maar rond 22u belde hij
ineens weer om te zeggen dat er een vrouw bijna op volledig stond. We
zijn als gekken, deze keer wel in onze stagepakjes, naar beneden
gelopen en Femke zette zich schrap voor de bevalling. De bevalling
verliep heel rustig, het was een meisje van 18jaar en haar blik sprak
boekdelen .. Ze leek al zoveel meegemaakt te hebben dat we er zelf
toch wel wat stil van werden. Na het veel te vroeg plaatsen van een
'knip', lange tijd persen en fundusdruk van Laurence werd er om 23u
een gezond jongetje geboren. De mama wist duidelijk zelf niet wat
haar overkwam, maar ze leek wel blij te zijn toen we de baby op haar
legde. En dan moest ze nog gehecht worden en plots kwam de nachtwaker
zeggen dat er een 'spoedgeval' was binnengekomen dus Joseph weg en
wij stonden daar .. We hebben zelf nog niet gehecht en het is hier
niet de ideale plaats om het echt te leren van iemand met ervaring
(aangezien ze maar wat doen) dus hebben we de vrouw moeten laten
liggen en hebben we toch zeker 30min moeten wachten vooraleer hij
terug was om de vrouw te hechten.
 |
Verlovingsfeest |
Om 0u30 konden we dan eindelijk gaan
slapen :)!
Zondag was het rustdag en hebben we
eigenlijk niet heel veel gedaan, misschien maar goed ook want de
volgende nacht werd wel héél kort!
Gisterenavond na het avondeten gingen
we weer, zoals gewoonlijk, naar het gezondheidscentrum om te kijken
of er geen vrouw was binnengekomen om te bevallen. Er was één
vrouw, maar ze had nog maar 1cm ontsluiting en het was een eerste
kind, dus we gingen slapen met het idee dat we morgen ofzo wel een
bevalling zouden hebben maar niets was minder waar! Om 1u45 belde
Goretti (verpleegster van dienst) ons wakker om te zeggen dat er een
vrouw was met volledige ontsluiting. We vroegen ons af of er iemand
nieuw was binnengekomen want het leek ons zo onwaarschijnlijk dat die
vrouw ineens zo in gang was geschoten. Uiteindelijk bleek het
effectief deze vrouw te zijn. Met slaapoogjes zijn we naar beneden
gegaan, toen we toekwamen en Laurence zelf onderzocht bleek ze toch
nog maar 8cm te hebben. Uiteindelijk zijn we om 3u20 beginnen persen,
maar de baby wilde echt niet komen. Om 4u20 begonnen we ons wat
zorgen te maken ( in België wordt er vanaf 1u persen meestal
ingegrepen met een ventouse of forceps), we meldden aan Goretti onze
bezorgdheid maar zij zag nog niet echt een probleem. Rond 4u45 zijn
we echt beginnen aandringen om misschien toch eens een ambulance te
bellen en te transfereren naar het ziekenhuis. Ze was hier dan toch
mee akkoord en na het rustig prikken van het infuus en het invullen
van de papieren belde ze de ambulance. De ambulance was er EINDELIJK
om 5u20, maar voor de verpleger was het absoluut geen probleem om nog
wat te treuzelen en de vrouw wat kletsen te geven! We hebben hem de
raad gegeven om een keizersnede uit te voeren, maar we weten niet of
hij het echt wel begrepen heeft … We weten dus jammer genoeg niet
hoe dit is afgelopen ..
Helaas konden we nu nog niet gaan
slapen, want de volgende vrouw stond al praktisch op volledige
ontsluiting. Laurence maakte zich dus snel terug klaar voor de
bevalling te doen. Deze bevalling verliep gelukkig zeer vlot en dit
was dan ook onze eerste bevalling van een meisje :-) EINDELIJK!
Om 9u gingen we eten we besloten om
daarna snel naar Butare te gaan om ons internet terug op te laden en
nog wat inkopen te doen :-).
 |
Zot zijn doet geen zeer! :D |
Toen we hier 's middags terug waren
gingen we nog eens kijken naar de mama's van deze morgen en dit
weekend, plots zagen we iemand rennen uit de 'wachtzaal' en gingen we
dus toch maar even kijken of daar niemand zat. Er zat een mevrouw,
hevig af te zien. We waren (weeral) in onze gewone kleren dus hebben
we alledrie snel de schorten aangedaan die in de verloskamer liggen
en stonden klaar om de bevalling uit te voeren. Vandaag was het weer
aan mij (Sara) om de bevalling uit te voeren. Toen de mevrouw op de
tafel ging liggen om te onderzoeken zagen we een mega puilende
vochtblaas (vruchtwaterzak), van de verpleegster moest ik de vliezen
breken en heb dat ook gedaan maar had toch wel schrik voor de hevige
splash die ging komen :-) Gelukkig was er niets op mij!
 |
Sara's eerste babymeisje, 3kg750! |
 |
Baby nr 2 whoop whoop, 2 kg 260 en kerngezond! |
Uiteindelijk bleek dat de vrouw een 9cm
had en dus nog even moest rondwandelen. Na een halfuurtje wandelen,
kon ze het niet meer uithouden en is ze terug op de tafel gaan liggen
klaar om te bevallen. Maar ze bleek er mentaal toch niet helemaal
klaar voor te zijn. Het was de tweede maal dat deze vrouw ging
bevallen, maar haar eerste kindje is gestorven na de geboorte en ze
had dus een enorme schrik om dit nog eens mee te maken. Na veel
aanmoediging, steun en uitleg werd er een flinke meid van 3kg700
geboren om 13u17. Het was een moeilijke bevalling, aangezien het
hoofdje niet wilde draaien en dus de schouders horizontaal bleven
steken hierdoor heb ik zelf de uitwendige spildraai moeten doen
(schouders in verticaal bewegen). Na deze beweging werd de rest van
het lichaampje zeer vlot geboren! Maar dan was het tijd voor de
placenta .. Deze kwam vlot, maar er bleven stukken placenta achter in
de baarmoeder waardoor ik voor het eerst een manuele placenta revisie
heb moeten doen .. Maar eind goed al goed.
Om 14u zijn we gaan middageten en vanaf
dan hebben we wat 'gereposeert' zoals de zusters het graag horen :-)
Momenteel zijn we aan het wachten op
Femke haar madam die nu op 4cm staat en hopelijk nog bevalt voor 22u
zodat we toch een beetje nachtrust hebben :-)
Dikke kus van Femke & Sara !
 |
Afnavelen like a boss! |
 |
Kleine wasjes, grote wasjes...
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten