Eerste consultatie en bevalling!

Vandaag zijn we 18/02 en hebben we voor de eerste keer prenatale consultaties meegevolgd!
De consultaties verliepen heel raar. De vrouwen kwamen gewoon binnen zonder een goeiendag, ook de verpleegster deed dit niet. Gedurende de consultatie was er ook geen interactie. De verpleegster vertelde en de patiënt knikte maar en zei zo goed als niets. Verder bestaat een consultatie uit het nemen van de bloeddruk, het meten van de fundushoogte, het beluisteren van de harttonen en het bepalen van de positie van de baby. Na dit alles krijgt de patiënte een volgende afspraak en mag de volgende binnenkomen.

Vandaag zijn we ook getuige geweest van een bevalling die helaas een negatief einde kende. Het ging om een mevrouw die eerder op consultatie was geweest en waarvan wij alledrie de harttonen niet konden vinden, terwijl de verpleegster ons verzekerde dat die er wel waren. Na alle consultaties werd er een onderzoek bij haar uitgevoerd. De verpleegster deed dit op een bizarre manier waarbij ze nauwelijks goed door toucheerde. Ze zei dat ze iets raars voelde en dus besloot Laurence om ook eens te voelen. Zij zei onmiddellijk dat het om een navelstrengprolaps ging (dit wil zeggen dat de navelstreng geklemd zit tussen het hoofdje van de baby waardoor deze geen bloed en zuurstof meer krijgt). Hierop zijn wij onmiddellijk in actie geschoten en hebben we mevrouw van positie veranderd, het hoofdje opgeduwd en tegen de verpleegster gezegd dat ze de ambulance moest bellen want dat deze vrouw overgebracht moest worden naar het ziekenhuis voor een keizersnede. De verpleegster had het echter veel te druk met de vrouw onder haar voeten te geven dat ze gelogen had over haar laatste menstruatie en dat het daardoor kwam dat haar kindje gestorven was. En dus werd er maar getreuzeld en getreuzeld en werd ons advies genegeerd en werden we op de kant geschoven en eerlijk gezegd hadden wij alledrie totaal geen idee wat we moesten doen, we konden de vrouw niet inlichten en de verpleegsters luisterden niet naar ons. Na een uur kwam dan eindelijk de ambulance aan, maar in plaats van snel te handelen werd er eerst nog een babbeltje gedaan en eens goed gelachen. Uiteindelijk werd de bevalling hier in het centrum uitgevoerd door de vroedvrouw die mee was gekomen met de ambulance. 5 minuten voor het kindje geboren werd, werden de ouders pas ingelicht dat hun kindje waarschijnlijk niet zal leven. Hun reactie hierop was ook totaal anders als wat wij zouden zien in België. Hun blik op oneindig en heel de situatie gewoon ondergaan. Mevrouw is dan uiteindelijk bevallen om 14u30 van een levenloos jongetje. Dit alles heeft een diepe indruk op ons nagelaten en dit was dan ook meteen het moment om deze dag tot een einde te roepen en terug te keren naar het klooster om alles eens te overlopen en een plaats te geven.

Verder hebben wij dan vooral gebabbeld hierover, ook met de zuster en hebben wij ons weer proberen wassen op de Afrikaanse manier. Het koude water doet zeer veel deugd en kunnen we wel appreciëren bij dit warme weer!

Hopelijk kunnen we morgen en de komende week wat beter nieuws vertellen.
En nu moeten we gaan eten want het belletje rinkelt (Ja, wij worden hier op onze wenken bediend en moeten gewoon onze benen onder tafel schuiven :D)

Dikke kus Sara en Femke